Hayır Picasso!

"Sanattan biraz anlayan herkes, Picasso'dan kadınları kullanıp atan bu azgın ihtiyardan, sanat opotünisti ve vicdansızca seri üretim yapan bu ressamdan nefret eder." (Bunu Bende Yaparım, Christian Saehrendt)  

 Bir resime yaklaşırken, sanatçının hayatı göze alınmazsa o resmin açıklamasının asla gerçek anlamıyla yapılamayacağını hep savunmuşumdur. Picasso kadınlara olan düşkünlüğü ile feminist duygularımı ateşlemiş kendisinden soğutmuştur. Françoise Gilot'a söylediği bir cümle bunu açıklayacaktır, "Kadınlar hayatta kalmamızı sağlayan makinelerdir." Ayrıca Gilot'dan önce birlikte olduğu Dora Maar, Gilot ortaya çıkınca kenara atılmıştır. Gilot daha genç olduğu içindir belki de... Ya da Maar tamamen sömürüldüğü ve artık ondan bir şey alınamayacağı içindir. Aynı şekilde Dora Maar için terk ettiği kadın Marie-Thérèse Walter ise kendini asmıştır.  Jacqueline Roque kendini tabanca ile vurmuştur. Picasso kadınları kullanan bir alçaktır ve hayatına girmiş tüm kadınlara psikolojik açıdan büyük hasarlar vermiştir. Hayatına girmiş tüm kadınların ruhlarını emdiğini ve tablolarına hapsettiğini savunmaktayım. Ancak kesinlikle haklısınız, ondan nefret etmek için yeterli sebebimiz olsa bile, hayır sanatı hakkında konuşmalıyız. 

Picasso hayatı boyunca bir çok farklı stilde resim yaptı. Mavi Dönem, Pembe Dönem, Afrika Periodu, kübizm ve klasizm. Tahmin edebileceğiniz gibi Mavi Dönemde mavi ve tonları ağırlıklı olan renk paleti kullandı. Halkın acıklı ve fakir yönlerinin resmedildiği bu dönem bence Picasso'nun eserlerinde dramatik öğelerin bulunduğu tek dönemdir. Fakat Picasso'nun çizgileri her zaman tek düze ve resimleri geniş boyama alanlarından ibaret oldu bu dönemde. Ancak kullandığı renk tonlarının gerçekten profesyonelce olduğunu ne kadar kabul etmekte zorlansam da, sanat dünyasının en büyük isimlerinden Picasso'nun hakkını vermek zorundayım.

                                                      (The Old Guitarist / 1903- 1904)

Pembe Dönem, Picasso'nun sirk hayatını tablolarına taşıdığı ve daha sıcak renkleri kullandığı bir dönemdir. Ancak benim dikkatimi yine detayların az olması ve geniş boyama alanları çekiyor. Picasso resimleri için hep bir bitmemişlik hissediyorum. Bir olmamışlık var. Güzellikten ve estetikten yoksunlar. Elinin altındaki tabloyu bitirip diğerine geçmek için sabırsızlanan genç bir sanatçı havası taşıyor. Farkedildiği takdirde göze gerçekten rahatsız edici geliyor. 

                                             (Family of Salimbanques / 1905- 1907)

Afrika Periodunda ise kahverengi tonlarını ağırlıklı olarak kullanmıştır. Resimlerinin yüzeysellik kustuğu dönemdir. Köşeli kadınlar ve çirkin suratlar ortaya çıkmaya başlamıştır...

                                                   (Les Demoiselles D'Avignon / 1907)

Kübist dönemi ise hepimizin bildiği gibi en uzun süren resim periyodudur. Seri üretime geçtiği ve sevgililerini resmettiği dönemdir. Kübizmde Picasso'nun güzel diyebildiğim eserleri sadece eskizleridir. Bu geometrik portreler estetik yoksunu, seri üretim canavarı Picasso'nun dönemin sanat piyasasında insanlara yutturduğu resimlerdir. Picasso bu dönemde canlı renkler kullanmıştır. Hemen hemen her resminde sarı ve kırmızı renklerini görmemiz mümkün. Ancak bu resimler fazla ciddiyetsiz. Sanki bir karikatüre bakıyormuş gibi... Komik ve alaycı. Üstüne bahse bile girerim ki Picasso kübizm döneminde sattığı her tablodan sonra, insanların arkasından "keriz" diyordu. Çünkü farkında değilsiniz ama Picasso hepimizle kafa buluyor!